|
Hornstrandir Um rölt og göngur rabba, Fyrir Horn á hraðskreiðum nökkva Elísabet og Valdimar Ævintýri Ingibjargar Ingibjörg í bátnum fór Sigldi hún um sæinn kalda, Flutu pokar fjörunni í Ferðin þessi fáu er lík, Eftir volk í tíma tólf Gestgjafar þau eru góðir Var í firði Veiðileysu Abbalabber gengu í gær Heljarkelling hendur þvær
Hornstrandar er ferðin flott Nóg er að brenna og bíta Dásamleg er dýnan mín Hérna fundum ekkert fé, Helga á fjöllum frækin Mikið er gaman í Murmansk Líður vel er léttir til Í Blakkabás er fuglaglás Í miðnætursól mild og rík |
|||
|
Hornstrandarímur Gylfa Þorkelssonar Ferðaþjónusta Hafsteins og Kiddýjar ferjaði okkur frá Ísafirði í Veiðileysufjörð og Kiddý gaf góð ráð: Kiddý sagði, siðavönd Hafsteinn flutti hópinn á bátnum og skildi hann (hópinn) eftir í auðninni, enn allir velfærir, ekki síst Jarpur Sveins í Tungu: Fyrsti áfangi var yfir Hafnarskarð, að Höfn í Hornvík og þaðan að Hornbæjum í Hornvík. Leggjum upp með lærin stinn, Æsast veður, vöknar brá, Í Hafnarskarði skelfur allt, Upp og niður ætt um stund, Hópur yfir læk og land Loksins finnst þó leið að Höfn, Regnið og kuldinn hafði „tekið sinn toll“ svo sumstaðar fundust aðeins „líkamsleifar“ þegar kasta átti vatni: Ef að segi frá nú frómt, Fyrri Gúnda gleymd var sæld, Til hafði staðið að farangurinn yrði fluttur beint í Hornbjargsvita en vegna sjólags var það ekki hægt og því urðu menn að leggja með tvöfaldar byrðar úr Hornvík, eða sækja sumt daginn eftir. Jón, landvörður í Hornvík, bauðst til að leiðsegja okkur áleiðis upp skarðið. Þó allir stand’ á störunni Upp á hrygginn örþreytt lið „Mitt í skarðið“, mælti hann, Eftir þrekraun upp í mót, Ei með réttu ráði neinn, Erum vel í ergi studd, Þegar nuddast frúin fer Flestir sváfu nú vel of nóttina en morguninn eftir var hætt við næstu dagleið vegna veðurs og þoku. Sumir fóru ekkert uppúr pokanum. Í móki Hrefna mistrið sá Þó gengu sumir á Axarfjall: Á öðrum degi opnast gat, Ljóst af toppnum, uppstytt yrja, „Þökkum fyrir, því að brátt Þegar niður af fjallinu var komið aftur var stutt í óbreytt ástand: Þokan læðist þykk um hlíð, Í símtali (spurning hvort Anna Árna. talaði eða öskraði?) lofaði Kiddý að glaðna myndi til á þriðja degi (annað úr því samtali verður ekki tíunda frekar hér): Á þriðja degi þokan grét, Loks var haldið af stað úr Látravík og stefnan tekin í Hlöðuvík hvar átti að tjalda næstu nótt. Upphaf ferðarinnar var svo: Jözur fór í „Scarpa“ skó Gengið er framhjá Blakkabás frá Hornbjargsvita, stórbrotið náttúruvætti: Ægir lemur Blakkabás Síðan er brunað um skriður og skörð og endað á Hesteyri: Ef að mæðir mikið grjót Með „Kefas“ undir iljunum Nokkur umræða varð um tófur og sauðfé og vildu sumir friða tófuna alfarið og fundu sauðfé flest til foráttu. Aðrir bentu á að hvergi sæist kind, enda hefði tófan étið hana upp. Einnig væri trjágróður allur horfinn og hefði tófan líklegast étið hann líka!! Efst upp’ í torfum og tindum,
|
|||